یکی از اصلی ترین اهداف سیستمهای حافظتی در خانه هوشمند ، بر محوریت حفاظت درونی و خود به خودی است که این یعنی خانه ی هوشمند به دلیل دارا بودن یک سری امکانات بلقوه می تواند از خود محافظت نماید . بنابراین برای رسیدن به این ایده آل، با بهره گیری از تکنولوژی روز دنیا تمام قطعات و مراحل کار، از بررسی مدارات فرمان گرفته تا تغییر و بهبود سخت افزار های مورد نیاز ، با دقت بسیاری بازبینی و آنالیز شده اند . این اقدامات منجر به رفع بسیاری از خطاها و اشتباهاتی که در سیستم های مشابه وجود دارند ، شده است . اشتباهاتی که بروزشان منجر به بدگمانی و نارضایتی کاربران از سیستم های نوین می گردد . 
 حاصل این تلاش منتج به استفاده ی دو منظوره از سنسور های حرکتی برای (روشنایی هوشمند و سیستم سرقت) می باشد، در نتیجه کاربر می تواند هر قسمتی از خانه را به صورت مستقل تحت پوشش سیستم سرقت درآورد . جهت کنترل روشنایی اتوماتیک در خانه هوشمند از آشکار سازهای حرکتی استفاده می گردد،که این تجهیزات در صورت لزوم به عنوان سیستم اعلام سرقت نیز کاربرد دارند. در مواقعی که کاربر بخواهد، این سنسور ها تغییر کاربری داده و به عنوان سیستم اعلام سرقت به کار گرفته می شوند و از آنجایی که تمام مناطق خانه تحت پوشش روشنایی اتوماتیک قرار می گیرد، تمام قسمت های خانه نیز می تواند به صورت مجزا و یا یکپارچه به عنوان مناطقی که تحت پوشش سیستم اعلام سرقت، انتخاب شوند. به این شکل سیستم هوشمند ( ساختمان هوشمند ) می تواند امنیت خانه مدیریت نماید.

استفاده درست از تجهیزات خانه هوشمند و سیستم امنیتی

از مهمترین دلایل یادگیری در همه سیستم های خانه هوشمند، تطبیق دادن خودمان برای استفاده درست با این ابزار سیستم است، ممکن است این  تجهیزات یک صفحه لمسی یا  کلید باشد ویا برنامه ای بر  روی گوشی های شخصی خودمان باشد. زمانی که ما با یک سیستم امنیتی شروع به کارمی کنیم برای اینکه بتوانیم به ارتباطی هماهنگ با آن برسیم، چند بار  طی روز آن را قطع و وصل کنید. نگاه کردن مکرر و تشخیص دادن قابلیت های سیستم بر روی صفحه نمایش، روشی آسان برای شروع این کار است.